Gedichten

Tevergeefs

Was alles zo mooi als de schittering van jouw iris.
Jouw kleurrijk bestaan duidt aan rond jouw pupil.
Het inzicht wat jij kan uitstralen van ziel tot ziel.
Maar de verbinding ziet tevergeefs het verschil.

Het verbaal excentriek bulderen als een waterval.
Is het herkenbare aan een verfrissend nieuw leven.
Gespoeld van top tot teen via een kronkelende rivier.
In de brandende zon was tevergeefs geen regen gegeven.

Ondanks energieke aankleding aan mijn potente oase.
Een droom met dezelfde kijk en identieke woorden.
Tevergeefs toch een woestijn zonder een waterbron.
Bleek deze ideologie een hoogstaand van andere orde.

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten