Gevangen in de mist

Ik zou graag willen huilen
Maar mijn hart is te moe
Ik wil me verschuilen
Maar mijn verstand laat het niet toe
Ik heb een verlangen
Naar een man die ik niet ken
Ik zit hier gevangen
In een mist waar ik alleen ben

Ik onderdruk een gegil
Ik wil schreeuwen van verdriet
Maar dat maakt geen verschil
Jij hoort me toch niet
Mijn hart gaat tekeer
Wachtend op het moment
Van de schot van jouw geweer
Die al mijn zwakke plekken kent

Kwets me niet langer meer
Ik kan het niet meer aan
Kijk niet langer op me neer
En respecteer me meer voortaan

Verdriet gedicht door: De onbekende dichter

Reacties op 'Gevangen in de mist'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen


Uw naam:

Uw reactie:

Ik ga akkoord met de voorwaarden