Nog één keer werd jij wakker
De dichte deur
met een stalen klink
voelt koud aan
Maar de deur
moet open
Het witte bed
met dikke dekens
Is nu
jou laatste bescherming
op hoop
en vergeving
Ik zie de planken
vol met foto's
bloemen
herinneringen
tekeningen
verhalen
herinneringen
Buiten
heerst serene rust
Het lijkt alsof
jij nu
de vogels droomt
Dit is waarschijnlijk
jou laatste avond
Nog even
ben jij vader
Ik pak jouw hand
Nog één keer
werd jij wakker
Nog één keer
zag ik jouw allermooiste lach
Het is daar prachtig
zei jij
Een paar uur later
vloog jij weg
op de vleugels
van de vogels
in jouw
dromen
Buiten is
het donker
Alsof er
een boek gesloten is
Het is licht aan de andere kant
Daar waar jij nu
bent gekomen
Reacties op 'Nog één keer werd jij wakker'
Op 25-10-2015 schreef Tine de Jong :
Droevig maar inhoudelijk geschreven.