Gedichten

Nog één keer werd jij wakker

De dichte deur
met een stalen klink
voelt koud aan
Maar de deur
moet open

Het witte bed
met dikke dekens
Is nu
jou laatste bescherming
op hoop
en vergeving

Ik zie de planken
vol met foto's
bloemen
herinneringen
tekeningen
verhalen

herinneringen

Buiten
heerst serene rust
Het lijkt alsof
jij nu
de vogels droomt

Dit is waarschijnlijk
jou laatste avond
Nog even
ben jij vader
Ik pak jouw hand

Nog één keer
werd jij wakker
Nog één keer
zag ik jouw allermooiste lach
Het is daar prachtig
zei jij

Een paar uur later
vloog jij weg
op de vleugels
van de vogels
in jouw
dromen

Buiten is
het donker
Alsof er
een boek gesloten is
Het is licht aan de andere kant
Daar waar jij nu
bent gekomen

Ziekte gedicht door: Alex Boelens

Tweeten