Gedichten

Mijn Zus

De dagen niet durven af te tellen
Want het duurt nog zo lang
Ik word gek van het wachten
Soms word ik bang

Elke dag mag ik je gedicht lezen en
Er verschijnt een lach op mijn gezicht
Want het klopt wat je schrijft
Ik zie je voor me al doe ik mijn ogen dicht

We hebben bijna geen contact meer
Soms praten we over de telefoon
Met het eten is er een lege plaats
Toch voelt het zo gewoon

Elke dag enthousiast zijn
Alleen niemand die er wat van zegt
Ik wordt nu zelfs moe van mezelf
Nu is er geen woorden gevecht

Ik merk nu toch wel dat ik je mis
Want waar is die hyper actieve zus aan me zij
Die altijd zo leuk raar deed
Zo ging de tijd snel voorbij

Niemand kan die plaats in nemen
Als je dat maar weet
Ik zal dan maar moeten wachten op de dag dat je thuis komt
Onthoud dat ik je mis en dat ik me grote zus niet vergeet!

Verdriet gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten