Gedichten

De geit

Riekel was een vrijgezel,
hij woonde bij het sluisje,
met zijn oude moeder,
in een klein, maar aardig huisje.

Riekel kon heel goed vertellen,
en dat deed hij in de kroeg,
en zo kwamen er verhalen,
wanneer iemand er naar vroeg.

Riekel had een beste geit,
hij molk het beestje twee keer op een dag,
het dier gaf liters melk,
je wist niet wat je zag.

De geitenkoopman was er ook,
hij bood meteen wat geld, o jee.
Riekel wou de geit niet kwijt,
die was niet te koop, o nee.

Maar de koopman kwam terug,
en bood een daalder meer.
en nog een keer, en nog een keer,
de prijs werd alsmaar meer.

Toen zei Riekel tot z’n moeder:
“Moe, komt hij nu nog een keer,
dan gaat hij weg,
voor die centen koop ik wel twéé geiten weer.”

En zo geschiedde,
Het geitje werd verkocht, dat was me wat.
En toen bleek pas, hoe goed die geit wel was.
Wel veertien dagen molk hij nog het “spit,”

waaraan het beestje vastgezeten had.

Vrolijke gedicht door: Antje.

Tweeten