Gedichten

In terloopsheid

ik zag je in
terloopsheid
opvlammen
door een
zonnestraal
waarin jij een
helderheid
aannam die de
werkelijkheid
extreem overtroefde

ik heb wel
vaker van die
deja vu’s gehad
maar deze keer
was het duidelijk
veel meer en
intenser omdat
ik vlagen van
verse verf rook
uit frisse kleuren

ik ben je
achterna gegaan
heb in vele lichtstralen
gekeken waar
jij was gebleven
de warmte die
jij gaf leidde mij
langs de trap
naar beneden die
naar de graven liep

het vurige in
jouw verschijnen
begon langzaam
te verdwijnen in
tochtgaten van aarde
nog kon ik jouw
silhouet volgen
maar jouw magie
werd door doden
snel overgenomen

wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten