Gedichten

Na gloeiend rood

op de verste
horizon
bubbelde
loeiend heet
licht van
het zwart
dat transparant
blauw tot
kern had

het regende
zonder zich
tot bui te
transformeren
druppelde
slierten rook
uit kleine
afvalproducten
op de grond

die als
sterretjes nog
even flikkerden
voordat zij
sissend doofden in
na gloeiend rood
in dit contrastenspel
gaf niemand
zich echt bloot

alleen de
slagbomen
werden de
spelbrekers in
rood-wit
het vrijwel witte
klappertanden verried
een al jaren slecht
verzorgd gebit

wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten