Gedichten

Hun laaiend gesprek

[b]


ik kan het
niet laten
even achterom
te kijken en
dan dat wegwerp
gebaar te maken
in pure onmacht

natuurlijk ben ik
gewend aan wat
ik zie maar toch is
er nog altijd de
stille hoop voor
een vlot herstel
van dit gebied

in de brand was
de immense hitte
van het vuur
allesverzengend
withete emoties
waren loeiend in
hun laaiend gesprek

alleen de punten
en komma’s staan
ontdaan van alle
onzin nog fier rechtop
ook de alinea’s
hebben hun vorm in
vertrouwen behouden

de boodschap
van het landschap
is dan ook voor
iedereen te lezen en
wordt met het jongste
groen en hier en daar een
bloem al lieflijk geïllustreerd


wil melker[b]

gedicht door: wil melker

Tweeten