Gedichten

Pijnlijke Kerst

Sprookjeslandschap
vol besneeuwde sparren
ofwel trieste kale eiken
om een verlaten weiland
beeldhouwen steeds het denken
aan 't welbekende decemberfeest

Zie eens hoe men dit viert
in een bloeiende tuin bij de Evenaar
waar daarnet een spa zich vergiste
domweg een sierlijke plant los stak

zij ligt daar door mensen vergeten
haar wortels lijden bloot en brandend
onder moordlustige zon
behouden niettemin vechtersaard
dankzij spoedige avondkoelte
ruiken verzonken onzichtbaar regenwater
bevoelen gastvrije aardkluiten
tonen de weerbare christengeest
die ondanks zorgen moeite en bitterheid
nooit te blussen hoop behoudt
op een nodend weldra _ of later.

Kerst gedicht door: Han Messie

Tweeten