Gedichten

Druif

Zo transparant als smaak.
Zo zoet als de illusie.
Maar droog op het eind.
Rijpt een waakse kracht.

Een groeiende vrucht.
Een etiket op maat.
Buig ik voor de spanning?
Inspireert zij mijn nacht?

Gebundeld als een boeket.
De nasmaak van het begin.
De eenheid van balans.
Corrigeert zij met macht.

Haar versuikerde uiting.
Gist tot mijn spiegeling.
Het relateert mijn droom.
En ik echter zinvol verzacht.

Levens gedicht door: Alexander

Tweeten