Gedichten

Goed volk hier

zij wisten de
deur op een kier
maar het goed volk hier
had in geen jaren geklonken
het werd te vroeg donker

gestommel beneden
gekraak van de trap
de deurknop bewoog
maar gaf geen entree
aan wie er ook was

verschrikt in stilte
keken zij elkaar aan
onbeweeglijk lieten zij
de minuten gaan in
hun angstig verblijven

de gast was verdwenen
op de tafel beneden
een wat krabbelig schrijven
ik ben de nieuwe hulp
maar kan niet langer blijven


wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten