Knipoog naar Jacques Brel

Afdrukken

Nu en dan heb ik een tete-tete
In de zandwind van de geschiedenis
En hoor vrienden met hun belijdenis.
Hun dromen,hun verdriet, hun spijt.

Samen lezen wij dan oude brieven
Doorheen vezels,garen,draden van tijd.
Die ons hart soms doorklieven.
Gewikt,gewogen en zo eigengereid.

Ja, soms ontvangen wij muzen thuis
En spinnen wij inspiratievolle zinnen.
Samen met wulpse Zee Meer Minnen.
Meer maar dan min, en zonder geruis.

En bij nacht volgen we sporen van een trein
Waarvan de reizigers zoekende mensen zijn
Ook zij kunnen dromen, zeer wonderwel
Van Het vlakke land en van Jacques Brel.

Levens gedicht door: De onbekende dichter
Informatie

Dit gedicht is 2.991 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 7 (5 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over jaques brel
gedichten over vlakke land
gedichten over zanger
gedichten over muze

Heb jij genoten van het Knipoog naar Jacques Brel gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Knipoog naar Jacques Brel'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!