Auteur: wil melker / 26 Januari 2014

Legoblokken zonder thuis

Afdrukken

de treden kraakten nog
hun eigen melodie
toen ik naar boven liep

het was geen lopen
maar ik sloop
in pure nostalgie

voelde hoe
het spinrag van de tijd
aan mijn handen bleef hangen

in de verste hoeken
rommelde het avontuur
schatten van het eerste uur

nog stond de kist
onder de gebarsten ruit
maar het uitzicht was verdwenen

in de polder
is de stad verschenen
als legoblokken zonder thuis

Levens gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 2.467 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 8 (4 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over vroeger
gedichten over polder
gedichten over stad

Heb jij genoten van het Legoblokken zonder thuis gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Legoblokken zonder thuis'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!