Gedichten

Dagdromen

Een bed van rozenbladeren zo zacht als jouw warmste zoen
daar ervaar ik mijn mooiste nachten in een oneindig visioen.
De dageraad scheidt mijn beeld met een druppel dauw
maar de kleuren omlijsten de beweging van onze opbouw.
Met bezinning en de gloed dat langzaam intensief versterkt
leef jij voort in de geuren van magie dat het leven opwekt.
Elk rozenblad kent een specifieke ontlading van jouw creatie
zo kan ik dagdromen bij elk blad van jouw inspiratie.

© Alexander

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten