Gedichten

In cirkels

In de kern van cirkels gevormd door één regendruppel
vergroot mijn visie door de deining aan de waterkant.
Het meer dat zich laat schitteren door het avondlicht
leeft jouw warmte op waar ik met gedachte ben gestrand.

Draaierig verwateren dromerige belevingen in mijn utopie
terwijl jij mij hypnotiseert door cirkels van mijn traan.
Je danst met het beeld in de deining als een fata morgana
waardoor wij weer even naast elkaar aan de waterkant staan.


Alexander, November 2016

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten