Gedichten

Samen en niet alleen

Bij het ontwaken van de dag
regeert een stilte over het water
Stad en land zijn nog steeds bedekt
onder een deken van fluweelzacht zwart.

Bijzonder spektakel voor de ogen
waar een opkomende zon al schittert
Door het prille ochtendgloren zie ik jouw
waas en voel je stralen op mijn huid kleven.

Gestreeld door de wind beginnen de
bomen langs de verharde weg te wiegen
terwijl bloemen bloeien in vrede en vrijheid
Een frisse oase van rust voor lichaam en geest.

Knuffelen en lepeltjes van afgelopen
nacht waarin we reisden in verlangen en
verleiden, onze liefde klimt naar kruishoogte
De tijd van het leven delen; samen en niet alleen.


© Catherine Boone 2014

Liefdes gedicht door: Catherine B.

Tweeten