Gedichten

De vijg

kleuren donkeren
in zichtbaarheid van
rood en blauwe rotsen
naar donkergrijs waarbij
het frisse van de vijg
een exquise traktatie blijft

onbereikbaar ben jij
op het tussenpad
waar zendgemacht geen
soelaas meer geeft op
schermen die niet kleuren
op elk nieuw gebeuren

het is de wereld
waar bewegen niet wordt
geregisseerd door emoties
en hartstocht omdat zij ons
niet de tweespraak laten
waar geëigende kanalen falen

ooit zullen wij
de zon weer samen op
zien gaan in een exclusief
stukje leven waarbij licht
en warmte ons door het
internet zal worden gegeven


wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten