Auteur: wil melker / 11 December 2014

Ken de kou van steen

Afdrukken

hun letters woorden zinnen
bouwen stilte om me heen
nog kan ik de tonen onderscheiden
van hen die de gesprekken leiden
diep van binnen ben ik moederziel alleen

er zijn geen muren om me heen
het open lijkt al tijden afgesloten
door zijn onbereikbaarheid
mijn ogen zien het ijlings
vluchten van de huidige realiteit

ik ken de kou van steen
mijn empathie verdween
in een wrijvingsloos contact
toch laten hand en huid hun cellen
los in het tasten naar wat leven heet

Levens gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 2.017 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 7 (1 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over eenzaamheid
gedichten over leven is
gedichten over liefde

Heb jij genoten van het Ken de kou van steen gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Ken de kou van steen'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!