Gedichten

Maagdelijk in verwachten

de verf is verdroogd
penselen hard geworden
in een liefdeloze tijd

het palet vol stof
de felle kleuren
somberen een zielloos dof

het linnen
is nog onberoerd
maagdelijk in verwachten

dan schetst het licht
weer voor het eerst
kruipt schaduw uit de nachten

een compositie
van zwart wit
waarin al kleuren groeien

de winterslaap voorbij
het leven op dit schilderij
zal eindelijk gaan bloeien

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten