Gedichten

Treurbeuk

Zwaarmoedig hangen zijn lange takken neer
op graven en kleine schaduwbloemen.
Maar hij mag zich de opwekker noemen
voor gevleugeld leven bij stralend weer.

Binnen dicht lover zingt vogellied teer,
begeleid door vrolijk meerstemmig zoemen
van kevers, die luid hun woning roemen.
Doodvonis: woest zwaait de bijl heen en weer.

De kapel zendt over het dodenveld
droeve, toch bemoedigende tonen:
gezangen, bedacht door een geloofsheld.

De boom, die honderd jaar hier mocht tronen,
ontving en schiep muziek, ofschoon geveld,
blijft als orgel rouw en troost kronen.

Levens gedicht door: Han Messie

Tweeten