Gedichten

Mijn nachten

Terwijl de minuten als uren weg tikken
gaan mijn dagen voorbij in de nacht
diep van binnen voelen de secondes
in folklore waar ik op heb gewacht.
Wijzers die mij dirigeren in een richting
door een warme open persoonlijkheid
met een levendige glans als in fotografie
dat in kledij mij door de nacht begeleidt.

Mijn uren schitteren in de mysterie
door haar gezang als een banshee
haar krachten van de eenzame strijd
zorgt altijd dat ik het licht blijf zien.
Het nieuwe leven dat in bloei staat
wat beneveld wordt door de dauw
er is geen stroomversnelling in de tijd
zolang mijn tunnelvisie richt op jou.

Elke klank van een viool of fluit
deelt de grens van middernacht
de harmonie van onze gevoeligheid
mijn herinnering die ik altijd opwacht.
Duurzaam vooruit kijken in de nacht
het is mijn enige donkere plek naar jou
de spanning zonder sterke voltage
gewoon mijn energiebron die ik vertrouw.


© Alexander

Liefdes gedicht door: Alexander

Tweeten