Gedichten

Sneeuwwinter

Het blauwe transformeert tot grijs
Is geen vogel te bespeuren, muisstil
Witte sneeuw op de daken van de stad
begint zich te settelen in alle rust en stilte.

Laat me innemen door deze stilheid
Alles geurt en kleurt in maagdelijk wit
Drink een warme thee bij de open haard
terwijl ik kijk naar zacht vallend verschijnsel.

Vele vlokjes fladderen rond, lach op
hun gezicht doen me stralen van geluk
De fijne ontmoeting met elkaar tot ze één
voor allen zullen landen op een begane grond.

Hebben het land in nieuw jasje gestoken
die iedere straatnaam en woonplaats bedekt
De natuur verwildert tot zij aan de koude went
Het wordt een wispelturige winter met dooi, vorst.

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten