Gedichten

Aubade

De dag glipt onder mijn venster door
voorzichtig licht
zoekt zich een een weg over muren.
De nacht verliest het overwicht.
Een merel zingt, nog een, en nog een.
Mijn ene been
uit bed, het andere volgt gedwee.
Slaapgelaat in spiegel kijkt me aan
ouder dan gisteren,even oud als vandaag.
Geluk is denken ik kan nog wel mee
en dansen als ik de trap af ga.

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten