Gedichten

De waarheid

De eerlijkheid blijft vreten
aan me geweten
Want ik spreek leugens
Om de waarheid te vergeten
Denk daar maar eens over na

Ik maak pozie
Met gedachten tot me pen lekt
Ik spit totdat ik bloed kots
Maak tracks tot aan me yetlek
Ik meen het als ik zeg
dat ik het voel
als de letters woorden worden
geschreven met gevoel

dat de woorden zich gaan sluiten
in de tijd van de groei
en dat de woorden zinnen worden
aan het einde van de bloei
het tegenovergestelde
is een spiegel in me kamer
laat me teksten nooit in de steek
ik ben niet als me vader

denkend aan vroeger
maar verwarring in gedachte
maar me schaduw zal me volgen
en verleden laat ik achter
ik rijm dit
om me gevoelens te uiten
me hart in vele scherven
als kapot geslagen ruiten

ik bedoel
wat is er mooier dan dit
me gevoelens te uiten
als ik ergens mee zit
als ik iets van binnen voel
in de tijden van niks
om het op te schrijven
en zo te spitten als dit.

Verdriet gedicht door: Bjorn

Tweeten