Gedichten

Doodgewone herfstdag

Nazomerzon met fluwelen gewaad en
gouden kraag zendt haar laatste energie uit
Het nieuwe seizoen komt eraan: mix van okerbruin
verweven met gevarieerd rood naar zachte ambertoetsen.

Gedreven en in beweging gezet ritselen de
grillige kleurvormen van de bladeren op mijn pad
Wervelend en opzwepend vallen zij van het takkengestel
Onderweg naar hun laatste rustplaats waar je even stil van wordt.

Bij het aanbreken van vroege morgen verspreidt
zich een kille wind, laaghangende mist begint te ontwaken
terwijl de veranderlijke frisheid zal binnenstromen in ieders hart
De dag beleven met verlangen en weemoed, het najaar doet zijn intrede.

Luister naar de breekbaarheid van boomverdriet tot
de aanhoudende traandruppels van een verwachte regenval
In het gras waar een echo weerklinkt van melodieuze herfstmuziek
Emoties en gevoelens in vervoering gebracht, de tijd laat diepe sporen na.

© Catherine Boone - 2015

Natuur gedicht door: Catherine B.

Tweeten