Hun houten ogen

Afdrukken

als bomen naar me kijken
ik hun houten ogen
niet meer kan ontwijken
word ik panisch bang

voel de takken komen
die eerst nog naar me
reiken maar me later
onverbiddelijk grijpen

in het raken van de bast
hoor ik het kraken
van hun knoesterige lach
waarin de sappen stromen

las de oudste jaarringen
in het diepgewortelde bestaan
door bliksem storm en regen
is hun aanzien deels vergaan

heb de maan bekeken
uit een hoge kruin
mijn leven aan de voet
was slechts een hoopje puin


wil melker

Natuur gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 2.554 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 7 (1 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over angst
gedichten over bomen
gedichten over natuur
gedichten over jaarringen

Heb jij genoten van het Hun houten ogen gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Hun houten ogen'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!