Gedichten

Oosterse eer aan Smallingerland

Drachtens nijverheid
davert over de snelweg;
in het gras daarnaast
wiegen koekoeksbloemen zacht,
steeds als bij de turfgravers.

Te willen dichten...
Waar moet naar gezocht, bedacht,
geschreven worden?
Drachtens vogelzang
schalt luid: "Laat je moed zweven,"
en dan " 't is mooi genoeg geweest."

Een grutto stijgt op;
verheugd gaat zijn roep over
Fryslâns vrije ruimte.

De Friese veenhoop:
tussen wijd veld en bosrand
glijden zeilen voort.

Wijd Smallingerland
glanst in oranje schemer:
weiden vol avond.

Natuur gedicht door: Han Messie

Tweeten