Gedichten

Een eindeloos verhaal

Een eindeloos verhaal

Als moeder aarde's tranen,
vallen we uit de hemel..
Regendruppels met geen andere weg,
dan te pletter te slaan op aarde

Op het vaste land, waar we
de wortels van planten en bomen voeden.
Of vallen we in zeeen en oceaanen,
waar we hopeloos verdwaald raken.

Maar geen enkele boom,
heeft takken die tot de hemel reiken.
En geen enkele stroming,
brengt ons thuis.

Want pas als de hemel zich opent,
en warme zonnestralen,
het water doet glinsteren,
en onze donkere wouden verlicht..

Mogen wij opstijgen,
in een fijnstoffelijke gedaante,
naar hoger gelegen bergen,
of een blauwe hemel met witte wolken.

Voor een hoger doel,
voor een verblijf bij de schepper,
of voor een nieuwe kans,
een nieuw leven geschonken te krijgen

Overige gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten