Gedichten

Een katje slaapt buiten

Bij het passeren van een stadswijk
lag poeslief daar prinsheerlijk te
pitten onder een wat bleke zon

Wilde dat dat ik dat ook zo eens doen kon
Hij was heel klein, vast ook nog erg jong
en lag in-gekruld op wat afgemaaid gras
dat ingedroogd al wat tot hooi geworden was.

Het kleintje was zich totaal
van geen enkel kwaad bewust
het vond er een fijne stek, heeft
er vast ook heerlijk uitgerust.

Poeslief had een prachtige aftekening
zo ene weet je wel met van die grijze strepen
Het was echt zo een lief ding.

Gelukkig lag hij buiten het directe
woon en werkverkeer, zomaar op een
verder leeg veldje lag het teneer.

Het veld was van de weg afgescheiden
door een ijzeren hek,en een puntje van
het tongetje hing zomaar uit zijn bek.

Storen wou ik hem op geen enkele manier
Ik liet hem maar alleen met zijn slaapje-plezier.

Dakoyria 2015.

Overige gedicht door: Dakoyria

Tweeten