Gedichten

Angstige gevoelens

Er rolt een traan langs mijn wang
Ik voel de angst ik ben zo bang…
Bang voor de pijn,
Die nooit helemaal weg zal zijn…

Bang voor het verdriet…
Omdat is niet van het leven geniet…
Bang voor de steek in mijn hart…
Die veel pijn zal verlichten…
Bang voor mijn gezicht…

Ik ben onzeker…
En ik voel me zo klein…
Kom ik maar weer gewoon mezelf zijn…
Zonder al dat verdriet en al die pijn…
Werd mijn hart maar zo gloed als nieuw…

Dan zou ik nooit mezelf meer zijn…
Dan voelde ik nooit meer in mijn hart die pijn…
Maar zo is het niet,
Ik moet het verwerken al mijn verdriet…
Ik wil weer vrolijk zijn…
Ik wil weer lachen…

Maar dat kan niet zo vlug…
Eerst moet ik uit de put terug…
Mijn gevoelens een plekje geven….
Met mijn gevoelens opnieuw leven…
Weer stralen net als een stralende ster…
Boven mij of heel ver…

Verdriet gedicht door: kzuid

Tweeten