Gedichten

Spijt

In al die jaren heb ik geen geluk gevonden,
elke dag van mijn leven voelt
alsof er pekel wordt gestrooid in mijn talloze wonden.

Voel me als een engel in de hel
en veel een vis op het droge
ik zit elke dag weer in de knel.

Alle emoties zitten opgekropt,
wachtend om naar buiten te komen
wachtend tot het huilen eindelijk stopt.

De sleutel van de deur naar geluk is kwijt
en besef dat ik nooit echt heb
geleefd tot mijn grote spijt.

Verdriet gedicht door: De onbekende dichter

Tweeten