Gedichten

Uit dezelfde bron

hij is mijn vriend
of toch niet
onze dialoog put
uit dezelfde bron
welt op en verloopt
verdroogt stroomafwaarts
of bevriest in beweging

ik wil zon
zand zee en golven
de onder bloemen bedolven
ogen en lach van een vrouw
hij zonden en berouw
twijfels en lijden
zekerheid in vaste tijden

ik licht op
hij weerkaatst
spiegelt genadeloos
de logica die mij ontgaat
onze gedachten gaan snel
wij discussiëren in flits
als ik jou bel hoor je wel wie er is


wil melker.

Ziekte gedicht door: wil melker

Tweeten