Gedichten

Verrassend jaar

Carnavalsherrie
raast rondom de stadsvijver;
eenden zwemmen ongestoord.

De hagelbui dreunt
en verdwijnt dan langzaam aan
in een helle gloed.

Kinderen springen
krijsend met hun wilde hond
langs die makke stier.

De bosbeek stroomt traag;
reeënsporen aan zijn kant
zijn waterkuiltjes.

Vogelruzie krijst
om me heen, wild gefladder:
ik word haast gepikt.

Na de fikse regen
blinkt het bos verblindend.

Een dag van werken
als rijke zegen voelen:
de grootste zegen!

Han Messie

Levens gedicht door: Han Messie

Tweeten