Gedichten

Zwervende grijsaard

De oude man loopt langs stad, bos en bouwland,
neemt steeds een felrood glanzend regenscherm mee,
waarin macht schuilt van een verborgen fee,
leent dikwijls zijn eigendom aan iemand.

De bevoorrechte peinst, plu in de hand,
mag met een toverwoord één wens doen. O, wee!
Een ieder wil wat geweldigs hiermee,
maar wordt dan door ellende overmand.

Dat wonderding laat heer Bommel reizen
om de wereld, terwijl menig gevaar spookt,
kan zich bij spraakverwarring nooit bewijzen.

Weer thuis tovert hij een eitje, zachtgekookt.
Lof voor dit kleine blijft oneindig rijzen,
daar het met allerwijst verlangen strookt.






Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten