Gedichten

Spel der jeugd

Drieduizend jaren
terug blikken

het kind maakt geen gebruik
van allerlei speelgoed
maar houdt zich bezig
met wat stokken en stenen
die verbeelding en
daadkracht scheppen
om zich voor te bereiden
op zijn verre toekomst
met werken en denken
van een volwassen mens

weer in het heden

gezamenlijk zand scheppen
al zingend en huppend
in een kring draaien
voertuigjes voortduwen
mag dwaas vermaak lijken
maar plaveit
zorgzaam de lange weg
naar het wachtende leven
waar het met elkaar gaan
in grote onderneming
bij rollende geldsommen
de samenleving stut.







Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten