Gedichten

Enrico

De meester-zanger verliest zijn theater,
gaat met zingende zeelui naar de kust,
reist op een zeilschip, dat eeuwen heeft gerust,
als kaper over het wijde water.

De ruige binken begaan een flater:
voor een grote stomer galmen ze vol lust,
maar verzuimen beroving onbewust.
Orkaan raast, duwt hen voort met woest geklater.

Schipbreuk bij een eiland geeft nieuwe moed:
de mannen graven onderaardse gangen
naar zeeroversbuit, wiens plaats hier wordt vermoed.

Geen verhoopte schat bekroont hun verlangen;
de speurders treffen een schouwburg, voorgoed,
dankzij Panda 's hulp, vrij van zelfbelangen.







Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten