Gedichten

Ierlands stem

Kalme effen zee
dringt zacht tussen strandstenen,
bereidt met groen wier
een ijl, zichzelf vermengend
eeuwig trillend schilderij.

Glooiende weiden
verbergen aan hun voeten
kleine ravijnen
vol koele loverschaduw
en begroeide rotswanden.

Op blauwe meren,
door zware keien omrand,
blinkt de stille ziel
van misschien lang vergeten
én blijvende verhalen.

Lieflijk boerenland,
geheimzinnige ruigte
verenen zich sterk,
beelden sierlijk het wezen
van Tom Poes en heer Bommel.








Han Messie

gedicht door: Han Messie

Tweeten