Gedichten

Ritmisch onbekend

terwijl ik
in de spiegel
keek begon
het hart wat
vreemd te kloppen
ritmisch onbekend

maar nog geen
noodsignaal of
benauwdheden
op de borst maar
wel anders dan
ik was gewend

trok wat rare
bekken en
een paar gekke
gezichten maar
het vreemde
wilde niet wijken

groeide zelfs
in spanning en
ruimte die het
wilde gebruiken
om zich pittig
te manifesteren

niet naast maar
in plaats van mij
de uitbot voelde
als bevrijding van
opgesloten zijn in
een eerste leven

volwassen en geen
robot meer maar wie
zal de naam bevestigen
als waarheid al geboren
is en jeugd beëindigd
wordt met bestaan

wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten