Gedichten

Die dieper snijden

nog ben ik
bezig het folie
los te trekken
dat mij het leven
bijna onmogelijk maakte

het lijkt doorzichtig
toch gerimpeld
door geleden
pijn in nabij en
het ver verleden

eerst komen schetsen
maar lijden verdiept
de lijnen tot etsen
die dieper snijden dan
ik ooit heb toegegeven

ik was lang geen
onbesproken kind
dat zich alleen op
de wereld wist ik had
me gewoon vergist

in het bestaan van de
maatschappij met zoveel
bijdehandjes die vochten
voor hun plaats desnoods
met vuist en tandjes

ik heb hun bestaan
toegegeven ging in
stilte ver van de drukte
in een wereld zonder
haast en angsten leven

wil melker

gedicht door: wil melker

Tweeten