Gedichten

Het stigma voorbij

ik voelde hoe
je warme tuniek
lichtgevend scheurde
aan aristocratische
opgerichte spijlen
van de monumentale
afzetting voor het balkon

zwart gemaskerd
schreeuwde masculien
opgekropte frustraties
de donkere diepte in
waar jij uitdagend wit
reflecteerde in een
snel oplopende stilte

daar waar pijn
scheiding brandde
in rokende huid
ben jij het stigma
voorbij van persoonlijk
eigendom toegevoegd aan
het erfgoed van de groep

de initiatie voorbij
verviel de schijnwereld
van belangrijk zijn
leek gezond verstand
het van bizar en xenofoob
te winnen alleen de echte
strijd moest nog beginnen


wil melker

Actualiteits gedicht door: wil melker

Tweeten