Gedichten

Als ontheemde

haar hoekje is bezet
waar ze altijd staat te wachten
’s-morgens om kwart voor achten

de rollen waren goed verdeeld
in dag en tijden van de week
vastigheid als steun tegen vergeet

het protocol is nu doorbroken
iemand heeft haar plaatsje ingenomen
dralend kom zij dichterbij

elkaar bekijken was al afgeleerd
de smartphone voor vermaak
samen praten wordt niet gewaardeerd

op haar plekje tegen weer en wind
verworven in langdurige traditie
staat een onzeker slungelig kind

grootogig kijkend
de emoties niet begrijpend
waarin jij je als ontheemde nu bevindt

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten