Gedichten

Gaan

't Leven glanst bij wat men kan verwerven
in kunst of werk, heel het aardse bestaan.
Doorgaans wordt onnoemelijk veel gedaan.
Bewondering wil een ieder beërven.

Er zal van alles bloeien en bederven,
waarbij een denkende geest mag verstaan:
"Hetgeen tastbaar is, moet eens vergaan.
Hoe beschouwt elke mens zijn komend sterven?"

Gods geheimen verlichten de enkeling.
Nietig lijken eigen arbeid en have.
Verwacht een onvatbare verandering.

Het verscheiden brengt een milde gave:
vertrouwen zonder vragen, als zuigeling;
grootmoedige, strijdbare "overgave!"

Levens gedicht door: Han Messie

Tweeten