Auteur: wil melker / 26 Maart 2015

Schreeuwen hun vergeten

Afdrukken

steeds schroeit slecht nieuws
langs kwetsbare plekken
ik heb niets om ze af te dekken

mijn stenen schreeuwen
hun vergeten uit in
de woestijn van mijn leven

ik heb ze achter gelaten
omdat ik hun zwaarte
niet meer kon dragen

want de meute jaagt
de schaduwen na
van verblekende sterren

ik ben de eenling zonder taal
die stilte spreekt en hen
halsstarrig niet wil volgen

naar een wereld vol met
hypes en trends voor velen
ik kan niet leven in hun luchtkastelen


wil melker

Levens gedicht door: wil melker
Informatie

Dit gedicht is 1.639 keer bekeken.

Waardering

Totale waardering: 7 (1 stemmen)

Bekijk ook eens
gedichten over maatschappij
gedichten over kuddedieren

Heb jij genoten van het Schreeuwen hun vergeten gedicht? Help ons mee!

Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!

Reacties op gedicht 'Schreeuwen hun vergeten'

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, ben jij de eerste?

Reactie plaatsen

Uw naam: Uw reactie: Ik ga akkoord met de voorwaarden

Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!