- Afscheids gedichten
- Dieren gedichten
- Haiku gedichten
- Liefdesverdriet gedichten
- Werk gedichten
- Actualiteits gedichten
- Beterschaps gedichten
- Christelijke gedichten
- Engelse gedichten
- Geboorte gedichten
- Huwelijks gedichten
- Kinder gedichten
- Levens gedichten
- Liefdes gedichten
- Moederdag gedichten
- Natuur gedichten
- Overige gedichten
- Overlijdens gedichten
- Paas gedichten
- School gedichten
- Sport gedichten
- Spreuken gedichten
- Verdriet gedichten
- Verjaardags gedichten
- Vriendschaps gedichten
- Vrolijke gedichten
- Ziekte gedichten
- Bekijk alle categorieën
Schreeuwen hun vergeten
steeds schroeit slecht nieuws
langs kwetsbare plekken
ik heb niets om ze af te dekken
mijn stenen schreeuwen
hun vergeten uit in
de woestijn van mijn leven
ik heb ze achter gelaten
omdat ik hun zwaarte
niet meer kon dragen
want de meute jaagt
de schaduwen na
van verblekende sterren
ik ben de eenling zonder taal
die stilte spreekt en hen
halsstarrig niet wil volgen
naar een wereld vol met
hypes en trends voor velen
ik kan niet leven in hun luchtkastelen
wil melker
Totale waardering: 7 (1 stemmen)
gedichten over maatschappij
gedichten over kuddedieren
Heb jij genoten van het Schreeuwen hun vergeten gedicht? Help ons mee!
Bekijk en beoordeel gedichten. Registreer jezelf en voeg zelf een gedicht toe!
Reacties op gedicht 'Schreeuwen hun vergeten'
Reactie plaatsen
Nog makkelijker en eenvoudiger reageren? Meld je snel aan!
Meer van wil melker | |
› Een wereld zo dichtbij | |
› Kwam ik mezelf tegen | |
› Jouw lege plek | |
› Occupy | |
› Een onbekende angst | |
› Aangelicht door eeuwigheid | |
› Die mystiek | |
› Mijn wit spinseldier | |
› Als ik door dit ijs zak | |
› Volmaakt geluk |
Gerelateerde gedichten | |
› Occupy | |
› Streept horizon bol | |
› Oranje Boven | |
› Vrouwen we strijden samen | |
› Dromen | |
› Als heuse frivoliteit | |
› Het voor oordelende haten | |
› Later | |
› Mijn polygame genen | |
› De valkuil |