Gedichten

Stralende momenten

ik ken de storm
weet dat hij zal
groeien tot een orkaan in
het dragen van jouw naam

met beukend water
tegen basalt en graniet
brekende kades en dijken
een terug is er niet

toch kan jij ook
heel zacht en teder het
kleinste bloempje strelen
met de warmte van je hand

lachen je ogen
in stralende momenten
ben je gelukkig met zang en
dans bij gezellige evenementen

uit blikken ken ik
je hemel in het heldere blauw
maar als zij donker gaan wolken
bliksemt ineens de furie in jou


wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten