Gedichten

Een subtiel verkleuren

er zat verandering in de lucht
ik bespeurde een subtiel
verkleuren van de horizon

door het fletser worden van
de schetsen die ik altijd zag
trad een vervreemding op

donker rollende wolken
kwamen als uit het niets geboren
stemming maken in dreigende vlucht

ademen ging allengs trager
door de hoge vochtigheidsgraad
temperaturen stegen metterdaad

niemand weet meer waar
de winden zijn gebleven in de
gevaarlijk dikke druppels regen

de eerste klap was angstwekkend
raak en heeft van de grote eik
een brandend monument gemaakt

ter herinnering aan het vreselijke
noodweer op het einde van de oorlogstijd
pas daarna voelden wij ons echt bevrijd


wil melker

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten