Gedichten

Geef niet op

Ook al zijn je dagen vol met duisternis
En de nacht gevuld met eenzaamheid
Lijk je weg te kwijnen in de wildernis
Of zit je gevangen in de vrijheid

Door al die bomen, zie je `t bos niet meer
En alle problemen stapelen zich op
Je wil wel, maar je kunt niet meer
En de liefde maakt je hart kapot

Dan spreekt er een stem
Dringt binnen in je hart
Je oren vangen `t op
De stem spreekt vol overtuiging
Geef niet op, geef niet op

Je wilt het best wel geloven
Maar dan zouden eerst de wolken moeten verdwijnen
Dus je kijkt nu naar boven
En je ziet langzaam de zon verschijnen

Je springt een gat in de lucht
De wereld is zo gek nog niet
Je bent zojuist terug gekomen van de vlucht
Ik ben blij dat je dat nu eindelijk ook inziet
En sta je quitte

Dus geef niet op
Dus geef niet op
Dus geef niet op

Levens gedicht door: Samuel van der Meij

Tweeten