Gedichten

Leef, praat, huil en lach

Ook al kan je het verleden niet los laten,
En vind je het moeilijk er over te praten.
Probeer dan toch jezelf te uiten,
Jezelf zeker niet op te sluiten
In een web van emoties en pijn.
Maar weet dat er altijd mensen voor je zijn
Die je willen helpen en willen luisteren naar de dingen die je moeilijk vond of nu vind.
Ook al voel je je misschien vaak alleen
En is er voor je gevoel niemand om je heen.
Een goed gesprek
Is nog niet zo gek.
Ook al is het tot diep midden in de nacht.
En blijven de tranen maar stromen.
Als er iemand er voor zorgt dat je weer lacht,
En de lachkriebels omhoog komen.
Terwijl je het totaal niet verwacht.
Ja, besef en onthoud goed;

Leef
je leven

Praat
met mensen

Huil
tot je tranen op zijn

En lach,
totdat je moet huilen van het lachen.

Levens gedicht door: Arianne94

Tweeten