Gedichten

Ontwaakt uit uw dromen

Welnu, de tijd is daar,
ontwaakt uit uw dromen.

De zon strekt zich
over ´t vlakke land
en haar armen kruipen
door den stillen straat.

Zie de zon toch stralen

zij veegt ons de droeve
schimmen van ´t gelaat
en als zij dan schijnt, dan brandt zij
den tere smette uit ´t lijf.

Welnu, ontwaakt gij,
de ogen steeds gesloten,
verroest, zie toch de vreugde,
de vogels, zij vlinderen in de ronde.

En u, gij ligt nog te dromen,
te spartelen in God weet ´t,
we zouden samen dwarrelen
tot de nacht z´n lakens spreidt.

Ontwaakt!

Levens gedicht door: Bas Scheffer

Tweeten