Gedichten

Zonder spirituele hand

ik ben ongeweten
vaak verdwaald geweest
zonder richting lopen en
maar hopen op een veilig
plaatsje voor mijn geest

daar in geborgenheid
alles even loslaten
dat mij gevangen heeft
in het web dat leven mij
al die jaren heeft voorgezet

ik beliep kleverige draden
zonder spirituele hand
de leegheid was onthutsend
met uitzicht op het gebeuren
van de zo verfoeide zelfkant

van emoties verstoken
gleed ik gezichtloos voorbij
het negeren heeft mij tot
op het bot gebroken alle
rekeningen waren voor mij

hoe voorzichtig ik ook
groef naar flinters aandacht
die ik vond in streepjes
koestering van licht en zon
het was mij nooit genoeg

kwetsbaar heb ik mij
neergelegd in overgave aan
hen die mijn leven maakten
de kortsluiting tussen lichaam
en geest heb ik hen al vergeven

Levens gedicht door: wil melker

Tweeten